RECORDS

Mensen zijn er vaak op uit om opmerkelijke prestaties neer te zetten. Ook binnen de boemerangwereld is dit naar hartelust mogelijk. De onderstaande lijst is dan ook niet compleet. Als u vindt dat een bepaald feit echt genoemd moet worden, laat dit dan even weten.

Binnen de wedstrijd:
 

Wedstrijden vinden altijd plaats op een als volgt uitgemeten veld:

Er wordt geworpen vanuit de middencirkel zodat men kan vaststellen of de vereiste reikwijdte van 20 meter wel gehaald wordt.

Precisie: hierbij moet je de boemerang niet vangen maar laten landen. 50 pnt uit 50 mogelijk, dus 5x een perfecte terugkeer.

Australische Ronde: naast precisiepunten vergaren is het hier de uitdaging om met grotere reikwijdtes en vangen bonuspunten te halen. 95 pnt uit 100 mogelijk. Een perfecte worp is 20 pnt waard

Snelheid: 5x je boemerang vangen in zo kort mogelijke tijd. 15 sec. Hierbij worden snelheden van 120km/u gehaald. Reken maar na!
 

Duurproef: zo vaak mogelijk vangen in 5 minuten tijd. 80x. Dit is topsport.

Onafgebroken vangen: grootste aaneengesloten serie vangsten. 1251.
 

Jongleren: als bovenstaand, maar dan met 2 boemerangs. 555.

Trucvangen: er wordt een serie van 20 vangsten doorgevoerd met oplopende moeilijkheidsgraad zoals de boemerang opschoppen voor de vangst, met één hand achter de rug en met de voeten vangen. Mede door steeds beter wordend materiaal wordt de maximum score vaker gehaald. De topscore is 3 series en een bijna volledige 4de achter elkaar.

Vluchtduur: precisie is hierbij niet belangrijk, wel vangen binnen het veld. 105 sec.

Afstand: grootste afstand tot de werper. Vangen hoeft niet, wel terugkeer tot achter het werppunt. Gebeurt op een speciaal veld. 238 meter.


Buiten de wedstrijd:
 

Er is melding gemaakt van een vluchtduur van 6½ minuut. De werper moest wel meerdere bospaden volgen, de snelweg over en een spoortunnel door alvorens de boemerang te kunnen vangen.

Het gebeurt vaker dat een boemerang zó de thermiek treft dat hij stijgt, stijgt, meegevoerd wordt en uit het zicht raakt. Het geeft een erg dubbel gevoel je boemerang te offeren aan de Jetstream-God.

Leden van het Gel-team zijn de besten als het gaat om nieuwe uitdagingen verzinnen en capriolen uithalen. Ze voerden ondermeer de éénhandige handstandvangst uit.

De grootste vluchtwaardige boemerang (er worden grotere gemaakt ter opsiering), die echt geworpen is heeft een spanwijdte van 2,20 meter.

De kleinste boemerang, die dus een terugvlucht maakt, past in je hand.

Tijdens een expeditie naar de zuidpool werd een boemerang om de aardas heen geworpen. Rondje aarde in no-time!

In een vliegtuig bij het passeren van de datumlijn krijg je het volgende effect: vandaag geworpen en gisteren gevangen. Probeer maar.

Minder spectaculair, maar toch wel leuk, zeker als er sneeuw ligt is je boemerang op oudejaarsavond vlak voor middernacht werpen. Als je het goed doet vang je hem pas het volgende jaar!

Boemerangs lijken ook onwaarschijnlijk ver te vliegen als je ze rond een drie(of meer)landenpunt werpt. Paspoort aanbevolen.

Bij gelegenheid van de WorldCup in Perth 1991, werd de Wereld Boemerang Federatie heropgericht en tot doel werd ondermeer gesteld om bij de Olympische Spelen in Sydney 2000 (9 jaar later) iets met boemerangs te doen, WAAR ANDERS?!

Bruce Carter, 10 jaar voorzitter van de BAA (op zich ook al een record) maakte onderstaande promotiefoto.




Het idee was om met behulp van een boemerang de vlam te ontsteken; in Barcelona gebeurde het immers met pijl en boog!

Het pakte anders uit. Het officiële logo bestond uit boemerangs en op vele manieren en in allerlei spotjes en dergelijke verwees men naar boemerangs maar aan de activiteit en sport op zich werd geen aandacht geschonken.

Er zijn er meerdere, maar dit is toch ook wel een diepte-record.


Hier volgen nog enkele prestaties van ondergetekende:

Binnen de wedstrijd

Precisie: 48 pnt uit 50 mogelijk.

Tijdens een toernooi nabij Parijs had ik startnummer 4 van 44 deelnemers en eindigde als 4de op de ranglijst.

Bij een toernooi in Lille (Frankrijk 1989) werd tijdens het feestelijke diner uit de camper mijn boemerangkoffer gestolen !! Mijn mooiste, beste en dierbaarste (een jaar eerder van huwelijksreis uit Australië mee terug genomen) boemerangs zaten hierin. Op zich is dat geen record want het gebeurt helaas vaker dat boemerangwerpers op een ongewilde manier van hun materiaal afraken. Ik kreeg echter als pleister op de wonde van mijn Belgische vriend Hubert Foulon een bijzondere boemerang. Voornamelijk met deze boemerang en met één die ik tijdens de wedstrijd maakte wist ik een week later het internationale Pinkstertoernooi op mijn naam te schrijven.

Ik mocht als gast deelnemen aan de Nationals gehouden te Albury (Australië 2001) en veroverde temidden van een sterk veld op deze bakermat de trofee voor een 2de plaats.

Beide keren dat ik deelnam aan het World Boomerang Fun Tournament, waar het naast boemerangwerpen gaat om humor, aparte regelgeving en toegevoegde waarde van improvisatie, zat ik in het winnende team.


Buiten de wedstrijd:

Met een eigengemaakte speciale langzwever haalde ik eens 54 seconden; nog geen wereldtijd, maar de boemerang was gemiddeld veel beter dan de anderen. Bij zijn bezoek aan mij liet ik dit zien aan de vermaarde Bulgaar Georgi Dimantchev die hierna mijn concept van uitgeholde onderkant overnam in zijn massaproductie. Leve de vooruitgang.

Ik kan me scharen onder de mensen die een zogenaamde Supercatch maakten. Je werpt een langzwever en terwijl die in de lucht is moet je een fast-catch ronde maken, dus 5x een andere boemerang vangen en vervolgens weer die langzwever.

Ik vind het leuk om op bijzondere plekken te werpen zoals van torens, op beroemde pleinen en om monumenten heen e.d.. Zo deed ik dat ook eens, omdat de beveiligingsmensen daar naar vroegen, in het casino van Melbourne.




Mijn gastgezin wilde mij die pracht en praal wel eens laten zien en het werd een succes. ’s Avonds ging de telefoon naar Sydney, Brisbane en Perth om de wapenbroeders te vertellen wat ‘die maffe Hollander’ nu weer gepresteerd had.

Ook wierp ik mijn boemerang in de beroemde skybridge van de Petronas Twin Tower te Kuala Lumpur, zeer tot vermaak van een suppoost en na enkele lessen stelde hij voor om mijn boemerang te ruilen tegen zijn geëmailleerde speciale dasspeld met afbeelding van de toren, waarop ik ben ingegaan.




Ik oefen me, nadat ik daartoe in 2002 in Italië werd uitgedaagd, in het mondvangen. De boemerangs die ik daarvoor gebruik zijn natuurlijk niet groot en zwaar en hebben over het algemeen een reikwijdte van niet meer dan 5 meter, maar toch. Sindsdien wist ik al vele honderden malen mijn boemerang uit de lucht te happen. Dit werd ook verschillende keren geregistreerd door TV-camera’s.

Ik vind het leuk om op bijzondere plekken te werpen zoals van torens, op beroemde pleinen en om monumenten heen e.d.  In het centrum van Newcastle bij de drukke winkelstraten staat de hoge pilaar met het standbeeld van Earl Grey alwaar ik mijn boemerang omheen wierp

Dit filmpje en meer filmpjes kunt u vinden op YOUTUBE

Zo deed ik dat ook eens, omdat de beveiligingsmensen daar naar vroegen, in het casino van Melbourne.

Diezelfde camera’s legden ook vast hoe ik een ei dat op mijn hoofd was bevestigd met de terugkerende boemerang wist te doorklieven. In 1989 deed ik dit al in de buitenlucht met een boemerang die zeker 20 meter bij me vandaan vloog. Het idee kwam van Max Hoeben die hiermee reageerde op het toen al bekende Wilhelm Tell spektakelstuk waarbij de appel op het hoofd van de werper door de boemerang door midden werd gesneden. Er werd getrucd, maar zo moest het tenminste lijken. Was zelfs World Press Photo. Lijkt leuk, maar is geen goede promotie omdat de boemerang als een levensgevaarlijk ding wordt afgeschilderd.

Fedde Engwerda